i) Κατάσταση (η): η περιουσία.
ii) Γιατσέντο (το): είδος αρωματικού λουλουδιού.
iii) Κάβος: ο κύκλος του χορού.
iv) Κεντιά (η): η βελονιά [<κεντώ>].
v) Ζερβελίδικος (επιθ): παιχνιδιάρης.
vi) Γιουρδάνι (το): το νάζι.
vii) Μελλικό (το): τυχερό [<αρχ. μέλλω].
viii) Ορτσάρω: ανοίγω πανιά (ναυτ. ορολογία) [<ιταλ. orzare].
ix) Κάβος (ο): ακρωτήριο [<γενουατ. cavo].
x) Καβαζάρω και καβατζάρω: προσπερνώ.
xi) Φυντάνι (το): νέο φυτό, βλαστάρι [<φιντάνι<τουρκ. fidan <μεταγν. ελλ. φυτάνη].
xii) Γλαρός (επιθ): φωτεινός, φαιδρός, χαρούμενος [<αρχ. ιλαρός].
xiii) Φερτάρω: ρίχνω χρήματα στους οργανοπαίχτες [<φέρω].
xiv) Πάρτε και φουστάνι: η φράση λέγεται σε χορό ανδρών και τους προτρέπει να βάλουν στον κάβο τους (στον κύκλο του χορού τους) και κοπέλες.
Δίστιχα / Μαντινάδες – Παινέματα, Ευχετικά (Σύνολο: 174).
Source: Anna Prasinou – Lambrou, “Songs that were sung in Amorgos,” Amorgiana 10, (2004): 50-64
