Πηγή:
Αφήγηση: Άννας Γ. Οικονομίδου, στο Άννα Πρασίνου – Λάμπρου, «Τραγούδια που λέγονταν στην Αμοργό», Αμοργιανά 10, (2004): 145.
Δεν υπάρχει διαθέσιμο ηχητικό αρχείο. Τα στοιχεία σχετικά με τον τρόπο εκτέλεσης, τη μουσική και το χορό είναι άγνωστα.
Η ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΙΣ
– Παπά, μια κόρη αγάπησα και μ’ αγαπούσε σαν τρελή.
Μιά μέρα την αγκάλιασα, πήρα το πρώτο της φιλί.
Παπά, τι συλλογάσαι;
– Αν την αγάπησες πολύ, συχωρεμένος να ‘σαι.
– Μιά μέρα εκείνη ρίχτηκε στην αγκαλιά μου ντροπαλή
κι αμάρτησα κι αμάρτησε όχι μονάχα με φιλί.
Παπά, τι συλλογάσαι;
– Αν την αγάπησες πολύ, συχωρεμένος να ‘σαι.
– Μια μέρα την παράτησα την όμορφη αμαρτωλή
και δεν της ξαναζήτησα μητ’ αγκαλιά μήτε φιλί.
Παπά, τι συλλογάσαι:
– Δεν την αγάπησες πολύ, καταραμένος να ‘σαι.
